„Short Term 12“ je priča o mladim supervizorima tzv. radnicima na liniji, koji rade u domovima za nezbrinutu decu, a koja su neretko fizički i psihički zlostavljana. Film počinje jednom lepom i komičnim elementima nadahnutom pričom, koju osoblje kuće Mejson, Grejs i ostali sa puno ljubavi prenose novom zaposlenom, dočaravajući mu svu onu toplinu i povezanost koju osećaju prema toj deci. Nakon toga iz te „sigurne kuće“ izleti dečak u liku vrištećeg supermena, gde „ekipa staratelja“ reaguje. Nikad brže me film nije kupio. Iako je Grejs (Brie Larson) alfa i omega oko koje se plete priča, dovoljno pažnje je posvećeno i karakternim profilizacijama ostalih likova poput Mejsona (njenog partnera i u ljubavi i na poslu), Markusa (tamnoputog inteligentnog i čutljivog ječaka koji rep muzikom izbacuje svoj gnev, a koji uskoro odlazi, jer navršava 18 godina) i Džejden (autodestruktivne devojke iz višeg sloja društva koju direktor i vođa centra zarad „prijatelja od prijatelja“ nakratko primi, a Grejs u njoj prepozna mlađu sebe ).